Jučerašnje reagovanje “menadžmenta” RTCG o navodnim pritiscima izmišljenih (nepoznatih) neprijatelja koji kritukuju rad i “fantastične” rezultate RTCG donijeće toj grupi ljudi samo štetu. Raduje, ipak, što je ova tužna epizoda javnosti donijela neplaniranu dobit!
Javnost sada ima crno na bijelo imena ljudi koji su svojim (ne)djelovanjem pokazali da su, u stvari, voljni saveznici i saučesnici u nezakonitim i neetičnim rabotama nezakonitog generalnog direktora Borisa Raonića i većine u Savjetu RTCG.
Potpisnici nemuštog pamfleta, koji je, u stvari, javna podrška nezakonitom generalnom direktoru Raoniću već godinu dana ćute o svim nezakonitim radnjama u RTCG od imenovanja generalnog direktora – nezakonitog isplaćivanja “varijabila”, progonima zaposlenih, stalnim promjenama sistematizacije, putovanjima privelegovanih, plasiranjem lažnih vijesti, neprofesionalnom izvještavanju i zaobilaženju svih osjetljivih tema, izostanku bilo kakve obiljnije kritike vlasti…
Potpisnici reagovanja, koje je Dnevnik 2 pretvorilo u oglasnu tablu “menadžmenta” RTCG, nijednom riječju nisu pojasnili kome se i zbog čega obraćaju, koje navode kritičara osporavaju, šta je eventualno netačno u optužbama koje se saopštavaju u odnosu na rad nezakonitog generalnog direktora i RTCG uopšte. Takozvani menadžment u prethodne tri godine nije objavio gotovo nijednu informaciju u kojoj je argumentovano kritički ocjenjivan rad RTCG. Umjesto da se u programima RTCG govori o pozitivnim i negativni aspektima rada, “menadžment” se odlučio na borbu sa imaginarnim neprijateljima.
“Menadžment” ne priznaje da su nevladine organizacije koje kritikuju rad RTCG, zaposleni u javnom medijskom servisu, mediji koji prate rad javnog preduzeća finansiranog parama građana i građanki (godišnje 20 miliona eura), dio javnosti koja ima pravo da zna kako funkcioniše RTCG i da kritički vrednuju njegov rad, kao i bilo čega drugog što je stvoreno i postoji da bi služilo javnom interesu i opštem dobru. “Menadžment”, izgleda, među neprijatelje napretka RTCG pod mudrim vođstvom nezakonitog generalnog direktora svrstava EU i Savjet Evrope, koji su se drznuli da primijete kako nije dobro da RTCG ignoriše odluke sudova. Urednici koji podržavaju ‘mudrog vođu’ redovno štite svoju publiku od tih zluradih ocjena.
“Menadžment” poručuje da on priznaje samo sud njihove javnosti, ali ne i odluke legalnih sudova kojim je Borisa Raonić proglašen nezakonitim generalnim direktorom. I umjesto da svaki pomen Raonićevog imena u programima RTCG bude propraćen napomenom da je riječ o nezakonitom generalnom direktoru RTCG (čime bi se poštovao profesionalni standard ‘tačnost’), urednici u oba javna emitera (Radio i TV) su pohitali da mu pridrže uzurpiranu direktorsku fotelju. I to odmah nakon što je javnost saznala da je on grubo vrijeđao potpredsjednicu Savjeta RTCG Marijanu Camović Veličković na sjednici toga upravljačkog tijela. Da se barem sjetiše da jednu jedinu riječ izuste u odbranu Marijane Camović Veličković, možda bi im sada neko i povjerovao da principijelno brane Raonića.
Sada je sasvim jasno da ovakav “menadžment” zaslužuje da ode zajedno za Raonićem i zajedno postanu tužna fusnota u istoriji borbe za istinski nezavisan javni medijski servis i novinarstvo koje će služiti za primjer.
Goran Đurović, direktor Media centra
Podgorica, 29. mart 2024. godine
